Greep uit de artikelen

vrijdag 9 oktober 2015

De Kumari: de enige levende godin op aarde

De goden leiden doorgaans geen aards leven, maar de Kumari in Nepal, waarvan die in de Kathmandu Vallei de beroemdste is, zijn hier een uitzondering op. Hier worden jonge meisjes tot levende godinnen verkozen. Ze worden door zowel hindoes als boeddhisten gezien als de aardse verschijning van vrouwelijke energie en reïncarnatie van de godin Taleju, de demonenslachter. Taleju is de Nepalese naam voor de hindoe-moedergodin Durga.  



De legende

Deze traditie van de levende godinnen is in de zeventiende eeuw ontstaan, tijdens de regeerperiode van koning Pratap Malla. Het verhaal gaat dat hij in het geniep dobbelde met godin Taleju. Op een nacht zou de koning seksuele toenadering tot de godin hebben gezocht. Hierna verdween ze en verscheen ze in zijn droom waarin ze hem opdroeg om een jong boeddhistisch meisje uit te kiezen dat hem moest zegenen met de kracht om te regeren.

Vóór het afschaffen van de monarchie in 2008 kwamen koningen de zegening van de Kumari vragen door haar voeten aan te raken tijdens het Indrajatra festival. Hierna bracht ze een tika (een stip die bescherming tegen het boze oog geeft) op het voorhoofd aan. Tegenwoordig betoont de president eer aan de Kumari door voor haar te buigen.


De Koninklijke Kumari

Er zijn ook Kumari's in andere delen van Nepal, zoals de Patan-Kumari's. De Kumari uit de Kathmandu Vallei is echter de bekendste en heet de Koninklijke Kumari of Levende Godin. Momenteel zijn er in totaal 12 Kumari's in Nepal. Kumari betekent maagd of ongetrouwd meisje.

 Meisjes worden verkozen uit de Newars, de oorspronkelijke bewoners van de vallei. Deze bevolking die uit ongeveer 1 miljoen mensen bestaat, is zowel boeddhistisch als hindoeïstisch. Tachtig procent van de bevolking van Nepal is hindoeïstisch.

Strenge selectie

De meisjes moeten uit de Shakya-kaste afkomstig zijn, dit is dezelfde kaste als waaruit Boeddha afkomstig was. Honderden meisjes doen mee aan de selectie. Ze kunnen meedoen, zodra ze hun eerste melktand verliezen.

 Ze moeten aan 32 kenmerken van lichamelijke perfectie voldoen, waaronder het hebben van een lichaam als een wilde vijgenboom (een heilige boom voor de hindoes), een nek als een schelp, de dijen van een hert, de borst van een leeuw, de wimpers van een koe en een stem zo zacht en duidelijk als die van een eend. De tanden en nagels worden door koninklijke priesters onderzocht en er wordt gekeken of het meisje geen huidafwijkingen heeft. Daarnaast moet een Kumari heel zwart haar en zwarte ogen hebben. Meisjes met lichamelijke afwijkingen kunnen nooit een Kumari worden.

 De meisjes die door de selectie komen, moeten een aantal tests ondergaan:
  • Ze worden één voor één naar de schaars verlichte binnentuin geleid en geconfronteerd met mannen met demonenmaskers en pas geslachte buffel- en geitenkoppen. Als ze enig teken van angst vertoont, valt het meisje af en is het volgende meisje aan de beurt.
  • De laatste uitdaging is het kunnen herkennen van de kleren van haar voorgangster uit een aantal kledingstukken die zijn uitgestald. Als het meisje hierin slaagt, wordt ze tot Kumari verkozen. Hierna wordt ze in rode traditionele kleding gehesen en wordt er een vuuroog op haar voorhoofd geschilderd.

Het leven van een Kumari

Als een meisje tot Kumari wordt verkozen, moet ze haar ouderlijk huis verlaten en in een speciaal paleis, de Kumari Ghar, wonen. De Kumari's in andere gebieden mogen thuis blijven. Tijdens haar verblijf in het paleis mag haar familie maar beperkt op bezoek komen. Ze mag niet naar buiten, omdat ze niet blootgesteld mag worden aan de verleidingen van jonge mannen en ze de geheimen van de tempel zou kunnen onthullen. Ze krijgt thuis onderwijs (vroeger kreeg de Kumari helemaal geen onderwijs, omdat ze als alwetend beschouwd werd). Niemand mag boos op haar worden en ze wordt erg verwend.

Ze mag alleen buiten verschijnen bij speciale religieuze gelegenheden. Dan wordt ze vervoerd op een gouden draagstoel. Haar voeten mogen de grond namelijk niet raken, omdat ze heilig zijn. Er staan geregeld mensen in haar tuin om een glimp van haar te kunnen opvangen. Een enkele glimp van de Kumari brengt namelijk al geluk.

Niet-hindoes mogen haar kamer niet betreden om een zegening te vragen. Toeristen mogen wel in haar paleis komen en als ze geluk hebben, kunnen ze een glimp van haar opvangen als ze uit het raam kijkt.

Het einde van de Kumari

Zodra een meisje menstrueert of door andere redenen bloedt, moet ze haar positie als godin afstaan. Men gelooft namelijk dat de geest van de godin, de shakti, het lichaam zal verlaten als ze bloedt.

Een terugkeer naar het gewone leven valt doorgaans zwaar. Vaak is door de isolatie de band met de ouders verwaterd. Daarnaast werden de meisjes als Kumari heel erg verwend en kwamen ze niks tekort. Hierna vallen ze vaak terug in relatieve armoede. Vroeger dacht men dat mannen die met een oud-Kumari trouwden, bloed zouden ophoesten en binnen zes maanden zouden sterven. Daar is nu wel verandering in gekomen en tegenwoordig zijn veel oud-Kumari's getrouwd en hebben kinderen.

De langst zetelende Kumari

Ten tijde van de aardbeving in Nepal in april 2015, kwam in het nieuws dat de langst zetelende Patan-Kumari, de 63-jarige Dhana Kumari Bajracharya uit Patan (gelegen in het zuiden van Kathmandu), voor het eerst sinds haar tweede jaar de straat op moest. Volgens haar werd de aardbeving mogelijk veroorzaakt door de goden: deze zijn boos, omdat de tradities niet meer nageleefd worden.
Ze werd in 1954 een Levende Godin. Haar menstruatie bleef uit, waardoor ze godin kon blijven. Echter, na dertig jaar werd ze op bevel van Prins Dipendra (die 17 jaar later zijn familie zou uitmoorden) door een jong meisje vervangen. Desondanks bleef ze ervan overtuigd dat ze een godin was en beschouwde ze het als haar plicht om de levenswijze van een Kumari aan te houden.

De Kumari en mensenrechten

De laatste jaren is de traditie van de Levende Godin in opspraak geraakt. De traditie zou in strijd met de rechten van het kind en de vrouw zijn. Mensenrechtenactivisten vinden dat de meisjes in hun vrijheid worden beperkt door de strenge regels, ze worden van hun ouders gescheiden en krijgen geen fatsoenlijk onderwijs. In 2008 zijn deze klachten echter afgewezen door het Hooggerechtshof van Nepal, met als argument dat deze traditie van grote religieuze en culturele betekenis is.




____________________________________________________________________________________________________________________________________
Bronnen:



Gepost door op
Locatie: Nepal

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Heb je vragen of ander commentaar, plaats ze hier.

Abonneren op: Reacties posten (Atom)